¡Mi ma! Xa pasaron por aquí...

lunes, 30 de noviembre de 2015

ADELGAZANDO (PARTE II)

Yo comparo a menudo controlar lo que comes y crear hábitos alimenticios saludables con dejar de fumar (hace unos años también lo conseguí, y no asistir a un médico fué lo que propició una subida de peso grande). Es muy duro, sobre todo para aquellos que como yo, disfrutan enormemente de comer carnes rojas en su punto, de picar unas patatas, cortecitas, gusanitos o palomitas de maiz "en su punto" de sal (rebozadas en una salina, vamos) con la cervecita (casi siempre más de una) en el sofá

sábado, 28 de noviembre de 2015

DE LAS ESTUPIDECES Y GUARRADAS...


¿No os pasa a veces que vais por la calle y al ver a alguien una vocecilla dentro de vuestra cabeza os dice: ¡MENUDO GILIPOLLAS!? ¿O aquello de ¡SERÁ GUARR@!?

Últimamente me pasa a menudo. Por cuestiones laborales, como ya sabréis los que tenéis al día la lectura de mi blog, resido en Madrid gran parte de la semana, lo cual me lleva, obligado por mi dietista personal (una crack) que me obliga si o si a hacer una hora de ejercicio (caminar por ahora, pero a ritmo de legionario), por lo que me pego auténticas caminatas de entre una hora y una hora y media por las cercanías, e incluso alguna que otra lejanía, de donde resido.

El caso es que, cada nuevo paseo, se convierte en un “más de lo mismo” pero con nuevas

viernes, 27 de noviembre de 2015

A NOSA VIDA CABE NUN ZULO.

E non e mentira o título desta nova entrada.

En todo o tempo que levo escribindo neste blog, penso que nunca vos falei do "faiado" da Lobeira. Desa habitación "recolletodo" na que se garda o que non se usa, o que estorba noutro sitio e na que o orde non e prioritario. Resulta que alá polo 2005, cando comecei a visitar o Lugar, resultoume moi curiosa a distribución da casa. Lembrabame algo da casa que miña avoa paterna tiña en Neaño, no concello de Cabana de Bergantiños.

lunes, 23 de noviembre de 2015

ADELGAZANDO (PARTE I)

Pues resulta que hace cosa de 1 mes y unos días, me cansé de que me llamasen gordo con frases tan sutiles como, "te hace falta correr un poco más", dentro de poco no cabes en las camisetas", "tienes que cuidarte", "no te hace falta comer esto o lo otro" o, la gota que colmó el vaso, "tienes un IMC (Indice de Masa Corporal, para los legos) disparatadamente alto". Esa fué la frase detonante. En los cumpleaños ya nadie me regalaba ropa, porque no cabía en ninguna talla XXL de ninguna marca conocida, de esas que cada vez hacen ropa más pequeña, porque sigo sin bajar de la XL.